Al bijna een jaar lang leven we allemaal in onzekere en turbulente tijden. We doen allemaal wat we kunnen om gezond te blijven, naar elkaar om te zien, onszelf en anderen te beschermen maar ook om voor onze vrijheden op te komen. Dan kunnen we het onderwerp vrouwenhandel niet onopgemerkt laten. Als het gaat om bescherming van de kwetsbare doelgroepen mogen we hen toch niet vergeten? Dit is wat Salvation Dance Centre uit Drachten bewoog om voor de tweede keer een dansvideo op te nemen. Afgelopen zaterdag 31 oktober stonden twintig jonge dansers in de oude machinefabriek Sluis in Drachten.Β De grote mate van zorgvuldigheid, verantwoordelijkheid en vooral de dankbaarheid voor het feit dat het initiatief in deze bizarre tijd door kon gaan, kenmerken deze editie.
Bijna twee jaar eerder hebben ze hier de eerste dans opgenomen om Human Trafficking onder de aandacht te brengen. Sinds die tijd is er veel in beweging gezet, zijn er mooie nieuwe initiatieven en samenwerkingen ontstaan mÑÑr kwam ook de impact van Corona. De danslessen hebben stilgelegen wat uiteraard een effect heeft op de dansschool, op de conditie van de dansers en op de dynamiek. Dit alles kon het team niet stoppen. Vanaf 10.00 uur stond iedereen paraat. Dansers, kapsters, visagist en techniek zorgden ervoor dat alles stond als een huis. Tot 17.30 uur hebben de dames hun doorzettingsvermogen flink getoond. Dezelfde setting, dezelfde vieze, harde grond maar nu in totaal andere omstandigheden. ββNormaliter zouden de hoog gedisciplineerde danseressen met een verkoudheid door blijven dansen. Nu dient hun doorzettingsvermogen in die zin afgeremd te worden.ββ Zo legt Elza Postma uit. Zij is de initiatiefneemster, choreograaf en oprichtster van Salvation Dance Centre en stichting Break the Chain.
De dansvideo met als titel ββIβm a slaveββ gaat over de gebrokenheid van meisjes en vrouwen die vastzitten in de wereld van gedwongen prostitutie. De barre omstandigheden waarin de dansers moesten functioneren waren alles behalve licht. De fysieke impact was er maar het besef dat de slachtoffers het vele malen zwaarder hebben, maakte dat de dansers toch boven zichzelf uitstegen. Het zijn de afgematte, afgeranselde vrouwen die ze voor ogen hebben terwijl ze de emoties overbrengen. Ze schreeuwen maar het blijft stil. De weerstand om te vluchten zwakt af en moet ruimte maken voor overgave. Deze tegenstrijdigheden zijn het innerlijke conflict van een slachtoffer en wisten de dansers haarfijn te vertolken. Verwarring, frustratie, onmacht, verslagenheid maar ook eenzaamheid, leegte, gebrokenheid en overlevingsdrang zijn emoties die op aangrijpende wijze naar voren worden gebracht in de professionele dansvideo. De meiden dansen met een schakelketting die staat voor gevangenschap en gebondenheid. Het laat zien dat zij, die ze vertegenwoordigen, vastzitten in een wereld van moderne slavernij. Opvallend is ook dat de dansers allemaal een barcode op de onderarm hebben. ββHiermee wil ik onder de aandacht brengen dat meisjes en vrouwen geen product zijn maar in deze wereld helaas wel als zodanig gezien en behandeld worden.ββ Vervolgens benadrukt Elza dat elk mens kostbaar is en dat er geen prijs op een mensenleven mag staan. ββGeen mens mag als bezit verhandeld worden en niemand mag normaal gaan vinden wat in werkelijkheid onacceptabel en zelfs walgelijk is.ββ
Mensenhandel verschilt niet van vrouwenhandel echter is dit een sekseneutrale aanduiding. De groep mannelijke slachtoffers wordt overigens in Nederland ook steeds zichtbaarder. Er is altijd sprake van dwang die zich op verschillende manieren en op geraffineerde wijze uit. Mensenhandelaren werken letterlijk met man en macht om de misdaad verborgen te houden. Slachtoffers zelf zitten vast en zijn totaal geïsoleerd. Tevens komen ze vaak uit een kwetsbare situatie waardoor er lange tijd overheen kan gaan voordat ze onder ogen komen dat ze slachtoffer zijn. Erkennen is dan één ding, het durven te vertellen een tweede. Er rust immers een groot taboe op. Om deze redenen is het exacte aantal slachtoffers van mensenhandel in ons land niet bekend, wel is het een feit dat elk slachtoffer één teveel is. Stichting Break the Chain wil met diverse initiatieven als deze het taboe doorbreken en gedwongen prostitutie in ons land een halt toe roepen.
Dansen en opnames maken in een tijd van corona betekent gezond blijven, hygiΓ«neregels doorvoeren, inspelen op steeds wisselende en onbekende omstandigheden en tevens een grote verantwoordelijkheid nemen op gebied van handhaving van de regels. Dit maakt dat het ten opzichte van de voorafgaande dans nog meer van de dansers heeft gevraagd. Waar de dansers de vorige keer al tot het uiterste gedreven werden, was het team dit keer bereid om nog verder en nog dieper te gaan.Β Alle toewijding, tijd en energie hebben ze erin gestoken maar dat ze in de huidige omstandigheden door kunnen gaan met hun passie en missie, maakt dat ze het er allemaal met liefde voor over hebben. De overheid is namelijk van mening dat Kunst en Cultuur in tijden als deze een onmisbare bijdrage levert aan de maatschappij. Dit is waarom dergelijke initiatieven door mogen blijven gaan. Vanwege het maatschappelijke aspect heeft de gemeente Smallingerland zelfs een subsidie uitgereikt. ββAls iets jezelf raakt kun je het ook overbrengenββ dat zou het motto van de dansers kunnen zijn. Deze dans daagt uit om in een ander perspectief naar de wereld, naar de medemens en naar de omstandigheden te kijken. Met name naar de mensen die alle vrijheden en bezittingen zijn ontnomen Γ©n tot overmaat van ramp hun eigenwaarde, hoop en dromen verloren zijn in de strijd om te overleven.
Vandaag de dag ondervinden velen van ons malaise en al is het van een andere orde tΓ³ch zal een ieder zich waarschijnlijk meer dan ooit kunnen identificeren met de lamgeslagen en moegestreden meiden. Gedistantieerd van het normale leven, geΓ―soleerd van familie en dierbaren en emotioneel niet meer in contact met zichzelf. Geen grip op het leven en alle bestaansrechten zijn ontnomen door een ander hardnekkig ββvirusββ die meedogenloos om zich heen grijpen. Dit virus is de duistere kant van de mens en schaduwzijde van de maatschappij die onlosmakelijk verbonden is met deze vorm van uitbuiting. Het feit dat er tegen dit virus geen vaccin bestaat, betekent dat we als maatschappij zelfs de antistoffen moeten aanmaken door oprecht medeleven, liefde, bewogenheid en verantwoordelijkheid te tonen. Alleen als we met elkaar het probleem onderkennen, signalen leren te herkennen en in actie komen, kunnen we dit allesvernietigende virus verslaan.
Op onderstaande website isΒ meer informatie te vinden over het initiatief. Hier zal tevens de dansvideo worden gelanceerd. Wij hebben ons doel bereikt als mensen bemoedigd en geΓ―nspireerd zijn door de boodschap. Namelijk dat ieder mens van onschatbare waarde is en dat niemand alleen hoeft te strijden. Daarnaast willen we mensen motiveren om voor de ander van betekenis te zijn en het verschil te maken. Vooral als het gaat om de minder besproken en complexere onderwerpen zoals deze, moeten we een manier vinden om een boodschap over te brengen op een wijze waarop ieder bij zichzelf te rade gaat wat normaal is en wat niet. Laten we elkaar aansporen om het goede te blijven doen. Om samen ββhet nieuwe normaalββ na te leven waarin elk leven ertoe doet. Alleen samen krijgen we mensenhandel onder controle!
Foto’s: Margriet van der Let.
